تشديد وخامت حقوق بشر در دوران روحاني؛ حقوق بشر نبايد تحت الشعاع مذاكرات اتمي قرار گيرد
فراخوان به تأمين حفاظت ساكنان ليبرتي و تحقيقات مستقل ملل متحد درباره قتل عام در اشرف
فراخوان براي تغيير رژيم و حمايت از طرح 10-ماده يي دموكراتيك مريم رجوي
فراخوان به تأمين حفاظت ساكنان ليبرتي و تحقيقات مستقل ملل متحد درباره قتل عام در اشرف
فراخوان براي تغيير رژيم و حمايت از طرح 10-ماده يي دموكراتيك مريم رجوي
روز چهارشنبه، 9 آوريل، يك
كنفرانس سطح بالا در رابطه با ايران در پارلمان اروپا برگزار شد. اين جلسه
به رياست استرون استيونسون، رئيس گروه دوستان ايران آزاد، سخنرانيهاي مريم
رجوي، رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران؛ ميشل آليو ماري، وزير سابق دفاع و
امور خارجه فرانسه؛ طاهر بومدرا رئيس حقوق بشر يونامي و مسئول پرونده اشرف
در فاصله سالهاي 2009 تا 2012؛ بعلاوه بسياري از اعضاي ارشد پارلمان اروپا
از گروههاي سياسي مختلف ازجمله آلخو ويدال كواداراس، معاون اول رئيس گروه
سوسيال-دموكراتها؛ ويتاتاس لندز برگيس، رئيس جمهور سابق ليتواني؛ ادوارد
كوكان، وزيرخارجه سابق اسلواكي؛ جيم هيگينز، عضو هيات رئيسه پارلمان اروپا
از ايرلند؛ تونه كلام از استوني؛ اورست روسي از ايتاليا؛ درك يان اپينك از
هلند؛ و همچنين رئيس كميته حقوق مساوي سناي بلژيك نله لينن؛ و عضو پارلمان
بلژيك الس دمول را شامل مي‌شد.
خانم رجوي، سخنران اصلي كنفرانس، اشاره نمود كه حملات هيستريك يك هفته گذشته آخوندها عليه پارلمان اروپا به خاطر قطعنامه پارلمان عليه نقض حقوق بشر در ايران، نشان مي دهد حقوق بشر پاشنه آشيل اين رژيم است و جام زهر حقوق بشر برايش صدبار خطرناكتر از جام زهر اتمي است. لذا همه باندهاي رژيم در اعدام و شكنجه و كشتار وحدت نظر و منافع دارند. ده ماه پس از روي كار آمدن آخوند روحاني شمار بيسابقه اعدامها و قتل‌عام‌هاي وحشيانه عليه اشرف و ليبرتي اثبات كرد اين رژيم كمترين ظرفيتي براي انعطاف و ميانه‌روي ندارد. راه حل مسأله ايران تغيير رژيم است.
سخنرانان در كنفرانس بر نكات زير تاكيد كردند:
1- رژيم ايران بر اثر تحريمهاي بين المللي يك قدم كوتاه از پروژه اتميش عقب نشيني كرد. اما اين رژيم هرگز از جاه‌طلبي‌هاي خود براي دستيابي به بمب اتمي دست برنداشته است. بسياري از سخنرانان خواهان آن شدند كه ايران به طور كامل قطعنامه هاي شوراي امنيت را اجرا كرده، هرگونه غني سازي را متوقف كند، و پروتكل الحاقي را بپذيرد.
2- كارنامه 10 ماهه رياست جمهوري روحاني اميدي براي اعتدال و رفرم در حكومت ديني باقي نمي گذارد. به‌‌دنبال انتخابات غير دموكراتيك رياست جمهوري، بسياري از پارلمانترها دريافته‌اند كه وي يك مدره نيست چرا كه وضعيت حقوق بشر بدتر شده و دخالت رژيم در منطقه، به خصوص در سوريه و عراق افزايش يافته است.
بنابر گزارش دبيركل ملل متحد و برخي از دولتهاي غربي و سازمانهاي حقوق بشري، وعده‌هاي آزادي بيان و احترام به حقوق بشر با بيش از 700 اعدام از بعد از انتخاب روحاني شكست خورده است. تنها يك سياست قاطع عليه رژيم مي تواند به مردم ايران كه از سركوب رنج مي برند، كمك كند.
3- همزمان با سركوب در داخل كشور، رژيم تلاش دارد به كمك دولت دست نشانده‌اش در عراق اپوزيسيون سازمانيافته‌اش در آنچه كه يك زندان به نام كمپ ليبرتي است را نابود كند. قتل عام 52 عضو مجاهدين خلق بيدفاع در اشرف در روز 10 شهريور 1392 و حملات موشكي مكرر به كمپ ليبرتي، تشديد محاصره پزشكي شرم‌آور آنجا، و تهديدهاي مستمر به استرداد اين پناهندگان، همراه با سكوت و بي عملي آمريكا و ملل متحد و اتحاديه اروپا ، تؤامان، وضعيت بسيار خطرناكي براي اين پناهندگان ايجاد كرده‌اند. كساني كه به اذعان كميسارياي عالي پناهندگان تحت حفاظتهاي بين‌المللي قرار دارند. 26 ماه پس از انتقال اين افراد از اشرف به كمپ ليبرتي كثيف با شرايط زندان‌گونه، به بهانه انتقال آنها به كشور ثالث، تنها 10 درصد آنها، آنهم بواسطه تلاشهاي مقاومت ايران، به خارج از عراق منتقل شده‌اند.
4- آمريكا، سازمان ملل و اتحاديه اروپا براي حفاظت اين پناهندگان در اعمال فشار به مالكي، كه درپي كشتن يا استراداد بيش از 3000 ناراضي ايراني در كمپ ليبرتي است، شكست خورده اند. از زمانيكه آمريكاييان به قول خود براي تضمين سلامت اين پناهندگان بيدفاع عمل نكرده‌اند، آنها مورد اذيت و آزار، شكنجه رواني، محروميت از غذا و دارو و نيازهاي پايه قرار گرفته، بمباران شده، مورد شليك قرار گرفته، دستبند زده شده و اعدام گرديده‌اند.
گزارشهاي غلط و مغرضانه توسط سازمان ملل در مورد ساكنان كمپ ليبرتي غيرقابل قبول است. تجربه سالهاي گذشته ما، به خصوص در دوره‌يي كه مارتين كوبلر رئيس يونامي بود، نشان مي دهد كه اين گزارشها نه حاصل نويسندگان غيرمطلع يا اشتباه، بلكه حاصل يك غرض ورزي سياسي تنها با هدف خدمت به اهداف رژيم فاشيست در ايران و دولت دست نشانده آن در عراق است.
اين دروغها بر پايه اظهارات ساكنان كمپ به مقامها يا ناظران ملل متحد در كمپ نيست. كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد كه روزانه با تعداد قابل توجهي از ساكنان به طور خصوصي در محل خود در خارج كمپ ملاقات مي كند يا با افراد در داخل كمپ ديدار مي نمايد هيچگاه چنين اتهامهايي را گزارش نكرده است. اين در حاليست كه كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد تا به حال با 98% ساكنان مصاحبه نموده و مصاحبه با باقيمانده ساكنان در چند روز آينده صورت خواهد گرفت. اين مصاحبه‌ها چندين ساعت به طول مي انجامند و برخي از ساكنان چندين بار مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند.
5- كنفرانس خواهان تحقق خواستهاي مشروع، حداقل و مبرم ساكنان ليبرتي شد؛ ازجمله:
• آزادي سريع 7 تن از ساكنان، شامل 6 زن، كه از روز 10شهريور92 در اشرف به گروگان گرفته شده‌اند؛
• انتقال سريع تمامي ساكنان به اروپا و آمريكا؛
• تأمين حداقل الزامهاي حفاظتي در ليبرتي مانند بازگرداندن 17500 تي وال، انتقال كلاه‌خودها و جليقه‌هاي حفاظتي و تجهيزات پزشكي ساكنان از اشرف به ليبرتي، بزرگ كردن مساحت كمپ، و اجازه ساختمان‌سازي براي بيماران و معلولان و مجروحان؛
• استقرار دائمي ناظران ملل متحد به همراه يك تيم از كلاه آبي ها در ليبرتي؛
• پايان دادن فوري به محاصره ليبرتي به ويژه محاصره شرم‌آور پزشكي؛
• انجام تحقيقات بيطرفانه در مورد قتل عام 10شهريور توسط ملل متحد و احاله پرونده به دادگاه جنايي بين‌المللي.
6- تنها راه حل ممكن و واقع گرايانه براي آينده ايران تغيير رژيم و استقرار يك دموكراسي واقعي است. مريم رجوي و جنبش او داراي صلاحيت برقراري چنين دموكراسي هستند. طرح 10ماده‌يي وي يك پلاتفرم دموكراتيك است كه مي تواند مشكلات جامعه ايران را پس از قريب به يك قرن ديكتاتوري‌هاي شاه و شيخ حل كند. طي 35 سال گذشته، به رغم مواجهه با يك ديكتاتوري وحشي و يك سياست مماشات توسط غرب، مقاومت ايران توانسته است پيشرفت عمده‌اي كسب كند.
7- در روز 14فروردين، پارلمان اروپا قطعنامه اندكي انتقادآميز در مورد ايران را از تصويب گذراند كه منج به واكنشهاي خصمانه هيستريك و بيسابقه از جانب رژيم آخوندي شد. بسياري از مقامات دولت ايران، ازجمله وزير خارجه به اصطلاح ”مدره”، رئيس مجلس و رئيس كميسيون امنيت و اطلاعات مجلس ايران، امام جمعه تهران، بسياري اعضاي مجلس، و اكثريت قريب با اتفاق رسانه‌ها، دست به حملات بيوقفه به اتحاديه اروپا زدند و اينكه پارلمان اروپا جرأت كرده نقض حقوق بشر و رفتار ضد دموكراتيك رژيم ايران را در بحثهاي جاري هسته‌يي بگنجاند را مورد بازخواست قرار داده‌اند.
اين عكس‌العمل خصمانه به خوبي نشان مي دهد كه موجوديت رژيم ايران بسيار به ادامه نقض سيستماتيك و جدي حقوق بشر بستگي دارد و اينكه هر گونه تخفيف اين اقدامهاي سركوبگرانه سرنگوني رژيم را تسريع خواهد كرد. محكوميت قطعنامه پارلمان اروپا توسط تمامي طرفها به خوبي روشن ساخته كه تمامي باندهاي داخل ايران، منجمله بلوكهاي سياسي تحت عناوين “راديكال”، “پراگماتيك” يا “ميانه” همگي در سركوب و نقض حقوق بشر مردم ايران شريك بوده و تماماً تحت انقياد رهبر عالي هستند.
8- انتصاب يك تروريست به عنوان سفير جديد رژيم ايران در سازمان ملل بيانگر طينت واقعي روحاني است. حميد ابوطالبي در گروگانگيري در سفارت آمريكا در سال 1358 در تهران دست داشته و ترور محمد حسين نقدي، نماينده شوراي ملي مقاومت ايران در ايتاليا، در 25 اسفند 1371 را هماهنگ كرده است.
كنفرانس خواهان يك موضع قاطع در قبال سياستهاي رژيم ايران يعني برنامه اتمي‌اش، نقض حقوق بشر آن، و جنگ طلبي و صدور تروريسم آن در منطقه شد. كنفرانس قوياً از اتحاديه اروپا خواست تا گسترش روابط سياسي و اقتصادي خود با اين رژيم را به توقف اعدامها و بهبود قابل توجه حقوق بشر در ايران مشروط نمايد.
استرون استيونسون عضو پارلمان اروپا
رئيس گروه دوستان ايران آزاد در پارلمان اروپا
خانم رجوي، سخنران اصلي كنفرانس، اشاره نمود كه حملات هيستريك يك هفته گذشته آخوندها عليه پارلمان اروپا به خاطر قطعنامه پارلمان عليه نقض حقوق بشر در ايران، نشان مي دهد حقوق بشر پاشنه آشيل اين رژيم است و جام زهر حقوق بشر برايش صدبار خطرناكتر از جام زهر اتمي است. لذا همه باندهاي رژيم در اعدام و شكنجه و كشتار وحدت نظر و منافع دارند. ده ماه پس از روي كار آمدن آخوند روحاني شمار بيسابقه اعدامها و قتل‌عام‌هاي وحشيانه عليه اشرف و ليبرتي اثبات كرد اين رژيم كمترين ظرفيتي براي انعطاف و ميانه‌روي ندارد. راه حل مسأله ايران تغيير رژيم است.
سخنرانان در كنفرانس بر نكات زير تاكيد كردند:
1- رژيم ايران بر اثر تحريمهاي بين المللي يك قدم كوتاه از پروژه اتميش عقب نشيني كرد. اما اين رژيم هرگز از جاه‌طلبي‌هاي خود براي دستيابي به بمب اتمي دست برنداشته است. بسياري از سخنرانان خواهان آن شدند كه ايران به طور كامل قطعنامه هاي شوراي امنيت را اجرا كرده، هرگونه غني سازي را متوقف كند، و پروتكل الحاقي را بپذيرد.
2- كارنامه 10 ماهه رياست جمهوري روحاني اميدي براي اعتدال و رفرم در حكومت ديني باقي نمي گذارد. به‌‌دنبال انتخابات غير دموكراتيك رياست جمهوري، بسياري از پارلمانترها دريافته‌اند كه وي يك مدره نيست چرا كه وضعيت حقوق بشر بدتر شده و دخالت رژيم در منطقه، به خصوص در سوريه و عراق افزايش يافته است.
بنابر گزارش دبيركل ملل متحد و برخي از دولتهاي غربي و سازمانهاي حقوق بشري، وعده‌هاي آزادي بيان و احترام به حقوق بشر با بيش از 700 اعدام از بعد از انتخاب روحاني شكست خورده است. تنها يك سياست قاطع عليه رژيم مي تواند به مردم ايران كه از سركوب رنج مي برند، كمك كند.
3- همزمان با سركوب در داخل كشور، رژيم تلاش دارد به كمك دولت دست نشانده‌اش در عراق اپوزيسيون سازمانيافته‌اش در آنچه كه يك زندان به نام كمپ ليبرتي است را نابود كند. قتل عام 52 عضو مجاهدين خلق بيدفاع در اشرف در روز 10 شهريور 1392 و حملات موشكي مكرر به كمپ ليبرتي، تشديد محاصره پزشكي شرم‌آور آنجا، و تهديدهاي مستمر به استرداد اين پناهندگان، همراه با سكوت و بي عملي آمريكا و ملل متحد و اتحاديه اروپا ، تؤامان، وضعيت بسيار خطرناكي براي اين پناهندگان ايجاد كرده‌اند. كساني كه به اذعان كميسارياي عالي پناهندگان تحت حفاظتهاي بين‌المللي قرار دارند. 26 ماه پس از انتقال اين افراد از اشرف به كمپ ليبرتي كثيف با شرايط زندان‌گونه، به بهانه انتقال آنها به كشور ثالث، تنها 10 درصد آنها، آنهم بواسطه تلاشهاي مقاومت ايران، به خارج از عراق منتقل شده‌اند.
4- آمريكا، سازمان ملل و اتحاديه اروپا براي حفاظت اين پناهندگان در اعمال فشار به مالكي، كه درپي كشتن يا استراداد بيش از 3000 ناراضي ايراني در كمپ ليبرتي است، شكست خورده اند. از زمانيكه آمريكاييان به قول خود براي تضمين سلامت اين پناهندگان بيدفاع عمل نكرده‌اند، آنها مورد اذيت و آزار، شكنجه رواني، محروميت از غذا و دارو و نيازهاي پايه قرار گرفته، بمباران شده، مورد شليك قرار گرفته، دستبند زده شده و اعدام گرديده‌اند.
گزارشهاي غلط و مغرضانه توسط سازمان ملل در مورد ساكنان كمپ ليبرتي غيرقابل قبول است. تجربه سالهاي گذشته ما، به خصوص در دوره‌يي كه مارتين كوبلر رئيس يونامي بود، نشان مي دهد كه اين گزارشها نه حاصل نويسندگان غيرمطلع يا اشتباه، بلكه حاصل يك غرض ورزي سياسي تنها با هدف خدمت به اهداف رژيم فاشيست در ايران و دولت دست نشانده آن در عراق است.
اين دروغها بر پايه اظهارات ساكنان كمپ به مقامها يا ناظران ملل متحد در كمپ نيست. كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد كه روزانه با تعداد قابل توجهي از ساكنان به طور خصوصي در محل خود در خارج كمپ ملاقات مي كند يا با افراد در داخل كمپ ديدار مي نمايد هيچگاه چنين اتهامهايي را گزارش نكرده است. اين در حاليست كه كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد تا به حال با 98% ساكنان مصاحبه نموده و مصاحبه با باقيمانده ساكنان در چند روز آينده صورت خواهد گرفت. اين مصاحبه‌ها چندين ساعت به طول مي انجامند و برخي از ساكنان چندين بار مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند.
5- كنفرانس خواهان تحقق خواستهاي مشروع، حداقل و مبرم ساكنان ليبرتي شد؛ ازجمله:
• آزادي سريع 7 تن از ساكنان، شامل 6 زن، كه از روز 10شهريور92 در اشرف به گروگان گرفته شده‌اند؛
• انتقال سريع تمامي ساكنان به اروپا و آمريكا؛
• تأمين حداقل الزامهاي حفاظتي در ليبرتي مانند بازگرداندن 17500 تي وال، انتقال كلاه‌خودها و جليقه‌هاي حفاظتي و تجهيزات پزشكي ساكنان از اشرف به ليبرتي، بزرگ كردن مساحت كمپ، و اجازه ساختمان‌سازي براي بيماران و معلولان و مجروحان؛
• استقرار دائمي ناظران ملل متحد به همراه يك تيم از كلاه آبي ها در ليبرتي؛
• پايان دادن فوري به محاصره ليبرتي به ويژه محاصره شرم‌آور پزشكي؛
• انجام تحقيقات بيطرفانه در مورد قتل عام 10شهريور توسط ملل متحد و احاله پرونده به دادگاه جنايي بين‌المللي.
6- تنها راه حل ممكن و واقع گرايانه براي آينده ايران تغيير رژيم و استقرار يك دموكراسي واقعي است. مريم رجوي و جنبش او داراي صلاحيت برقراري چنين دموكراسي هستند. طرح 10ماده‌يي وي يك پلاتفرم دموكراتيك است كه مي تواند مشكلات جامعه ايران را پس از قريب به يك قرن ديكتاتوري‌هاي شاه و شيخ حل كند. طي 35 سال گذشته، به رغم مواجهه با يك ديكتاتوري وحشي و يك سياست مماشات توسط غرب، مقاومت ايران توانسته است پيشرفت عمده‌اي كسب كند.
7- در روز 14فروردين، پارلمان اروپا قطعنامه اندكي انتقادآميز در مورد ايران را از تصويب گذراند كه منج به واكنشهاي خصمانه هيستريك و بيسابقه از جانب رژيم آخوندي شد. بسياري از مقامات دولت ايران، ازجمله وزير خارجه به اصطلاح ”مدره”، رئيس مجلس و رئيس كميسيون امنيت و اطلاعات مجلس ايران، امام جمعه تهران، بسياري اعضاي مجلس، و اكثريت قريب با اتفاق رسانه‌ها، دست به حملات بيوقفه به اتحاديه اروپا زدند و اينكه پارلمان اروپا جرأت كرده نقض حقوق بشر و رفتار ضد دموكراتيك رژيم ايران را در بحثهاي جاري هسته‌يي بگنجاند را مورد بازخواست قرار داده‌اند.
اين عكس‌العمل خصمانه به خوبي نشان مي دهد كه موجوديت رژيم ايران بسيار به ادامه نقض سيستماتيك و جدي حقوق بشر بستگي دارد و اينكه هر گونه تخفيف اين اقدامهاي سركوبگرانه سرنگوني رژيم را تسريع خواهد كرد. محكوميت قطعنامه پارلمان اروپا توسط تمامي طرفها به خوبي روشن ساخته كه تمامي باندهاي داخل ايران، منجمله بلوكهاي سياسي تحت عناوين “راديكال”، “پراگماتيك” يا “ميانه” همگي در سركوب و نقض حقوق بشر مردم ايران شريك بوده و تماماً تحت انقياد رهبر عالي هستند.
8- انتصاب يك تروريست به عنوان سفير جديد رژيم ايران در سازمان ملل بيانگر طينت واقعي روحاني است. حميد ابوطالبي در گروگانگيري در سفارت آمريكا در سال 1358 در تهران دست داشته و ترور محمد حسين نقدي، نماينده شوراي ملي مقاومت ايران در ايتاليا، در 25 اسفند 1371 را هماهنگ كرده است.
كنفرانس خواهان يك موضع قاطع در قبال سياستهاي رژيم ايران يعني برنامه اتمي‌اش، نقض حقوق بشر آن، و جنگ طلبي و صدور تروريسم آن در منطقه شد. كنفرانس قوياً از اتحاديه اروپا خواست تا گسترش روابط سياسي و اقتصادي خود با اين رژيم را به توقف اعدامها و بهبود قابل توجه حقوق بشر در ايران مشروط نمايد.
استرون استيونسون عضو پارلمان اروپا
رئيس گروه دوستان ايران آزاد در پارلمان اروپا
